8. Opolski Festiwal Fotografii „Wolność widzenia”

8. Opolski Festiwal Fotografii „Wolność widzenia”

28.09. – 28.10. 2018 r.

Otwarcie festiwalu 28.09 godz. 18.00 Miejska Biblioteka Publiczna w Opolu.

Główne prezentacje festiwalowe oraz spotkanie i pokaz filmów„Kilka opowieści o człowieku” oraz „Wdech-Wydech” Bogdana Dziworskiego 29.09 godz.17.00 Muzeum Śląska Opolskiego.

W tym roku można będzie zobaczyć 17 wystaw, wziąć udział w 9 spotkaniach połączonych z promocją wydawnictw o fotografii oraz 3 warsztatach, na których można zdobyć podstawową wiedzę z zakresu fotografii.

Kuratorzy festiwalu: Sławoj Dubiel, Michał Grocholski, Sławomir Mielnik, Marek Szyryk

Głównym organizatorem festiwalu jest Fundacja 2.8, a projekt jest współfinansowany przez Miasto Opole.

Szczegóły na stronie offoto.pl

Opolski Festiwal Fotografii od samego początku opiera swoją wizualną propozycję na szeroko pojętej fotografii dokumentalnej, której elementarnym zadaniem jest skupienie się na tym, co „tu i teraz”. Zapis miejsca, czasu, wizerunków ludzi, społeczeństw, przedmiotów – całej otaczającej nas rzeczywistości, dokonuje się po to, by odzwierciedlić to wszystko na fotografiach w konkretnej chwili historii.

W tej edycji festiwalu głównym punktem jest prezentacja pt. f 5,6 Bogdana Dziworskiego – wybitnego operatora filmowego, ale również fotografa, który w ujęciach najprostszego życia zwykłych ludzi przekazuje nam ogromny ładunek emocjonalny. Praca, zabawa, normalne egzystowanie stają się dla fotografa – dokumentalisty wyjątkowymi mikroświatami ze swoją własną poezją czy anegdotą. Fotografie Dziworskiego, które obejrzymy stały się kanonem polskiej fotografii.

Równie ważną prezentacją jest wystawa pary fotografów – Ewy Andrzejewskiej i Wojciecha Zawadzkiego, którzy niedawno od nas odeszli. Wybitni przedstawiciele fotografii polskiej, twórcy „jeleniogórskiej szkoły fotografii”, na marginesie głównego nurtu życia fotograficznego stworzyli swój ważny wkład w dokonania tego medium.

Moja Ameryka Zawadzkiego, zestaw na miarę dokonań Walkera Evansa czy Eugene Atgeta, jest wybitnym, spójnym, dokumentalnym spojrzeniem na świat. Zrealizowany był w Jeleniej Górze, ale każdy z widzów może odnaleźć swoją Ameryką tam, gdzie aktualnie jest. Metaforyczny tytuł skrywa chłodną, fotograficzną rejestrację stanu architektury. Fotografie domów, ulic, pofabrycznych budynków kryją opowieści o przemijaniu, meandrach kosmopolitycznej historii, ale również o człowieku ukrytym w tych murach i o jego przemijaniu.

Zestaw Ewy Andrzejewskiej, również dotyka najbliższego otoczenia, ale jest nacechowany poezją i nostalgią. Małe fotografie, będące odbitkami kontaktowymi (negatyw położony na papierze fotograficznym) emanują niezwykłą aurą. Są osobiste, poetyckie i melancholijne. W części nawet mistyczne. Zauroczona światłem, a także tym wszystkim co przemija, w małych, sepiowanych fotografiach pokazuje proste prawdy o świecie, gdzie swoje miejsce może znaleźć Tajemnica.

Te dwie prezentacje to fotografia w swojej najczystszej postaci.

Nie mogę przebrnąć przez chaos to zestaw Adamskiego, który jest skromną, osobistą wersją tybetańskiej księgi umarłych. Fotografowanie pozwala autorowi z dystansem wejść w czas odchodzenia i umierania najbliższych, ale także znaleźć drogę powrotną do swojego świata.

Autor oswaja trudny dla siebie świat za pomocą fotografii, a zdjęcia te stają się czułym łącznikiem twórcy z rodziną. Wyrażają, mówią, łączą, leczą.

Szukanie swojego miejsca, samotności, zapominanie o cywilizacji to wizualny esej Agaty Grzybowskiej 9 bram, z powrotem ani jednej. Fotografowani i wysłuchani przez autorkę bohaterowie jej opowieści, którzy znaleźli swoją wolność, prostotę naturalnego życia, przez swoją romantyczną ucieczkę i poszukiwanie tej ich Arkadii, wpadli w pułapkę, z której nie mają już powrotu. Ten nieznany dla nas świat, poprzez portrety, pejzaże i słowa bohaterów udało się pokazać autorce.

Konstancja Nowina Konopka również z uwagą śledzi światy znajdujące się na antypodach dostatniego społeczeństwa. Młodzi bohaterowie z jej fotografii przedstawieni w zestawie pt. 1001 złych uczynków również muszą coś stracić w zamian za życiową przestrzeń i osobistą wolność. Opowieść o pięciu chłopcach z Biskupic, dawnej robotniczo – górniczej dzielnicy Zabrza staje się na tych fotografiach metaforą beztroskiego dorastania w świecie nieskrępowanym wyobraźnią.

Pejzaż wewnętrzny Tomasza Michałowskiego to fotografowany krajobraz, który staje się mistyczną formę, wzbogacającą widzenie i myślenie autora odkrywającego jakiś nowy świat, do którego pragnie dojść, ale wcześniej musi wycofać się ze starego. Stosuje on skomplikowane sposoby użycia długich czasów otwarcia migawki, pozwalające na uzyskanie różnego rodzaju efektów. Zaburza tym relacje czasowe, sugerując wykroczenie poza ramy dostępnych nam form percepcji, by zwrócić się w stronę refleksji i zadumy nad miejscem człowieka w otaczającym świecie.

Ważną dla opolan prezentacją będzie wystawa Odkrywanie świata Fryderyka Kremsera. Autor związany z Opolem przez lata dokumentował dziedzictwo kulturowe Śląska Opolskiego. Archiwum Kremsera w głównej części zniszczone przez powódź w 1997 roku jest ważną dla regionu spuścizną tego fotografa – dokumentalnie i artystycznie. Twarze, postaci, krajobrazy, życie codzienne i te świąteczne wypełniają kadry niestrudzonego poszukiwacza wiedzy i zrozumienia miejsca, w którym przyszło mu żyć.

Marek Synowiecki zaprezentuje Obloty. Zestaw prezentuje fotograficzne inspiracje autora wykonywane podczas podróży. Fotografie wykonane tradycyjną metodą w ciemni, czasem poddane chemicznym zabiegom zmieniającym charakter zdjęcia, mówią trochę o świecie dzisiejszym, ale i odnoszą się do czasu minionego. Zachwyt nad formalną stroną świata towarzyszy spokojnej uwadze tego, co dzieje się na ulicach. Odbitki wykonane w technice lithu poetycko zmieniają odbiór zarejestrowanych krajobrazów, budynków, ulic.

Zwycięzcą tegorocznej edycji konkursu Pokaż się został Jakub Wawrzak. Pseudologia Fantstica zabierze nas w świat mitów. Inscenizowane fotografie o rodowodzie dokumentalnym za pomocą wyrafinowanego, sztucznego oświetlenia dają wyraz fantazji autora odwołującego się do sfery wymyślonych historii, nowych mitów w otoczeniu na poły magicznym.

Tradycyjnie festiwalowi towarzyszyć będą wystawy przyjaciół: Wydziału Sztuki UO, Szkoły Filmowej z Łodzi, Opolskiego Towarzystwa Fotograficznego, Fotoklubu Opole, Romana Barana.

Marek Szyryk