Jak odpowiedzieć na zaskakujące pytania?

Są takie momenty, kiedy niczego nieświadoma wpadam w pułapkę – ktoś zadaje mi z zaskoczenia pytanie, na które nie mam gotowej odpowiedzi. Kto choć raz miał podobnie, wie co to za uczucie zdezorientowania, stresu i poczucia obserwacji innych. Istnieją jednak rozwiązania, które pomogą wybrnąć Ci z tej sytacji bez szwanku, ba! wyjdziesz z tego z tarczą! Rozsiądź się wygodnie i przygotuj sobie coś do notowania, mam 3 narzędzia do zaoferowania.

Tylko oddychaj

Nawet najbardziej błyskotliwa riposta czy puenta nie pojawi się, jeśli udusisz się od powstrzymywanego oddechu. Spróbuj się zrelaksować (np. przypomnij sobie ostatnią najmilszą rzecz, jaka Cię spotkała) i zagraj na czas. Dojdź do siebie, a w międzyczasie możesz odpowiedzieć To bardzo dobre pytanie! albo Dziekuję Ci za to pytanie! Jeśli odpowiedź nie przychodzi Ci jeszcze do głowy, zrób pauzę, napij się wody, uśmiechnij się do pytającego. To pozwoli Ci zebrać myśli, a w oczach obserwujących nie będziesz wyglądać na zmaltretowanego życiem i przygniecionego ciężarem pytania nieboraka. Wciąż nie masz odpowiedzi? Nic nie szkodzi, przejdźmy dalej.

Odwróć kota ogonem

Załóżmy, że jesteś na tym spotkaniu networkingowym, co to odbywają się o 7.00 rano (#ludziesukcesuwstająo5rano #ludziesukcesuwogólenieśpią) i wypada jakoś zagaić do Pana po prawej. Co tak będziecie samotnie stać, jak widły w gnoju, jak mawiała moja przyjaciółka. Nagle pan odwraca się w Twoją stronę i rzuca: Bardzo ciekawe było to wystąpienie! W najłatwieszym scenariuszu można odpowiedzieć Mhm, Tak lub Nie, ale to nie pomaga nawiązać rozmowę, a przecież o to chodzi podczas networkingu. Możesz zatem stanąć w opozycji i zastosować jeden z dwóch scenariuszy.

1. Łagodniejszy: Co takiego ciekawego w nim było według pana? Zadanie pytania zawsze pomaga, zwłaszcza wtedy, gdy sugeruje rozmówcy, że można podyskutować. Plus 10 punktów dla Gryffindoru za zainteresowanie się interlokutorem.

2. Dla ludzi o silnych nerwach: Ciekawe? Nie uważam, by było to ciekawe wystąpienie. Pauza...
wariant a) Było olśniewające! Zrobiłem kilka adnotacji, np. co pan myśli o …
wariant b) Myślę, że to zagadnienie lepiej opisał XY w ostatnim artykule XY… Czy czytał Pan może? Proszę zauważyć, że…

Odwracamy kota ogonem, interesujemy się rozmówcą, zaskakujemy, przejmujemy inicjatywę. To sprawdza się w takich sytuacjach i myślę, że zadziała także w innych dziedzinach życia. Znajdź słowo-wytrych w pytaniu czy stwierdzeniu i uczep się go. Może to prowadzić do odwrócenia kota ogonem lub… uwagi od tematu w ogóle. Technika ta skutecznie zmienić temat rozmowy. Niektórzy nazywają to zagranie „polityczny obrót”. Tłumaczyć nie trzeba.

Wykorzystaj czas albo… bliskich

Zmieńmy scenerię. Jesteśmy teraz na randce. Partner właśnie Cię zapytał, czy tak jak on lubisz ścielać łóżko. Nie ma idealnej odpowiedzi na to pytanie, ale wspólnymi siłami możemy dojść równie daleko.

Wykorzystaj czas. Nawiąż do tego, jak to było, gdy byłeś dzieckiem (przeszłość), pokaż później jak wygląda to teraz (teraźniejszość) i snuj wizje tego, jak może to być w przyszłości (wiadomo…). W tej sytacji odpowiedziałabym mniej więcej tak: Gdy byłam mała zawsze miałam przygotowane ubrania do szkoły już dzień wcześniej. Plecak był spakowany zaraz po odrobieniu zadań, a mnie pozostawało rano tylko umyć buzię, pościelić łóżko, ubrać się i zjeść przyszne śniadanie, które każdego dnia przygotowywał mi tata, bo to on wstawał z nas najwcześniej. Lubiłam te stałe momenty i pewność, że poranki będą wyglądać tak samo. Dziś, gdy z rana mam naprawdę dużo do zrobienia, nie przykładam do ścielenia łóżka już takiej uwagi, ale gdybym zastanowiła się chwilę nad swoją przyszłością, to chciałabym mieć u swojego boku kogoś, kto lubi to robić. Et voilà! Można zjeść deser.

Nic nie stoi na przeszkodzie, by posłużyć się innym scenariuszem i powołać się na swoich bliskich. Sięgnęłabym do brata, taty i mnie. I tak o to powiedziałabym: Temat ścielenia łóżka w moim domu to był zawsze gorący temat. Mój tata jest byłym żołnierzem i upodobanie do porządku ma jeśli nie przez przysposobienie wojskowe, to na pewno we krwii. Znów mój brat nigdy nie uważał, by było to istotne zajęcie w jego rozkładzie dnia. Ja znów zastanawiam się, jakim cudem są spokrewnieni i czy patrząc na to, co się dzieje dziś w na świecie, nie ma ważniejszych tematów do roztrząsania. Porozmawiajmy o języku równościowym, megapożarach-zombie na Arktyce czy Sasinie, który wydał 70 milionów na nielegalne wybory, które się nie odbyły i nie poniesie za to żadnych konsekwencji. Można dopić wino i się rozejść.

To można wyćwiczyć

Radzenie sobie za zaskakującymi pytaniami da się wyćwiczyć, zupełnie tak, jak mięśnie. Jest wiele sprawdzonych technik, ale trzeba to robić, testować, sprawdzać reakcje i doskonalić. Może się okazać, że jesteś nieoszlifowanym oratorskim diamentem, czekającym na odpowiedni moment, by zabłysnąć w towarzystwie.

W Opolu od 8 lat funkcjonuje klub mówców (mówczyń) i liderów (liderek) – Toastmasters Opole – gdzie trenujemy umiejętności przemawiania przed mniejszą lub większą grupą, formalnie lub też mniej, przygotowując się lub właśnie improwizując. Opolski klub jest częścią globanej organizacji z amerykańskimi korzeniami, co oznacza, że jesteśmy osadzeni w solidnych i sprawdzonych ramach, pozawalających nam osiągać lepsze rezultaty w przemawianiu lub przewodniczeniu.

Przyjdź na nasze spotkanie i weź udział w otwartym konkursie wypowiedzi improwizowanych, tzw. Gorących Pytaniach. Sprawdzisz, jak radzisz sobie z zaskakującymi pytaniami, dostaniesz pomocną informację zwrotną i może wygrasz wspaniałą nagrodę.

Spotkania Toastmasters Opole odbywają się co poniedziałek o godz. 17.45 w Centrum Dialogu Obywatelskiego w Opolu (ul. ks. Damrota 1). Warto śledzić nas na Facebooku, gdzie ogłaszamy tematy przewodnie kolejnych wydarzeń lub zapraszamy na spotkania online. Do zobaczenia i powodzenia w odpowiadaniu na zaskakujące pytania!

P.S. To naprawdę w porządku – czegoś nie wiedzieć. Nikt z nas nie jest alfą i omegą, dlatego zachęcam Cię, by mówić wprost Nie wiem, ale dowiem się i wrócę do Ciebie z odpowiedzią. Gdybyśmy przyznawali się do niewiedzy i w związku z tym nie zabierali głosu w sprawie, świat byłby o wiele piękniejszy.

fot. Mason Kimbarovsky z Unsplash