KULTURA
Poezja opolskich studentów cz.2
Tym razem zapraszam do czytania kolejnych wierszy opolskich studentów. Tym razem będzie to Agnieszka Szpunar i Szymon Płuska.
Agnieszka Szpunar–(1996), poetka polanicka, mieszkająca aktualnie w Nysie, ale sercem zawsze będzie w Polanicy Zdroju. Laureatka wielu konkursów poetyckich. Zdobyła między innymi: I nagrodę im. ks. Jerzego Popiełuszki Pomóż ocalić życie bezbronnemu w Częstochowie oraz została dwukrotnie wyróżniona w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O wers Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej” w Szczecinie. Ukończyła studia licencjackie na kierunku Język biznesu na Uniwersytecie Opolskim. Obecnie kontynuuje naukę na tym samym kierunku na studiach magisterskich. Bierze aktywny udział w życiu akademickim, ale jej największą pasją jest poezja. Od najmłodszych lat recytowała wiersze, a następnie sama postanowiła je tworzyć. Zainteresowanie poezją zrodziło się podczas jednego z Festiwali Poeci bez granic w Polanicy Zdroju. Z każdą kolejną edycją jej wiersze z dziecięcych rymowanek zmieniały się w dojrzałe kobiece wyznania. Tworzy wiersze lakoniczne, głównie o miłości. W latach 2011-2015 była członkiem Grupy Literackiej „Dysonans” we Wrocławiu. Współautorka trzech almanachów: Magia wyobraźni (2011), Coraz dalej blisko (2012), Coraz bliżej nieba (2014) oraz pokonkursowych zbiorów poetyckich. Prowadziła warsztaty dla uczniów kłodzkich szkół oraz spotkania autorskie. Marzy, aby wydać kiedyś własny tomik poezji. Jej drugą pasją jest projektowanie wystroju wnętrz. W wolnych chwilach plecie makramy, robi łapacze snów i inne dekoracje w stylu boho. Ceni sobie minimalizm oraz sielskie życie w zgodzie z naturą.
***
jesień
to dobry czas
na miłość
otula nas
rozgrzanym do miłosnej posługi kocem
ubieramy drzewa
w mgły i kolory
jesień
nie przychodzi tylko raz w roku
***
jak kot o zimne nogi
ocieram się o twoje ramiona
czuję niedopieszczone spojrzenia
pod stołem prysznicem i w pościeli
coraz częściej czekam
w pustym mieszkaniu
na swojego pana
***
spowiadam się codziennie
przed lustrem
z umownych nocy
z każdego poranka
choć coraz trudniej
o wytrzymałe lustra
Szymon Płuska– Rok urodzenia: 2000. Kierunek i rok studiów: pierwszy rok prawa .Dlaczego piszę: Piszę, żeby wyrazić siebie i przekazać w nieoczywisty sposób moje przemyślenia.
Osiągnięcia: Wyróżnienie w „Turnieju Jednego Wiersza” XIV Ogólnopolskiej Biesiady Poetyckiej, wygrana w „Kafkowskim konkursie literackim” Magazynu Histeria, wyróżnienie w konkursie „W mroku gwiazd” Magazynu Histeria, pierwsze miejsce w VI edycji konkursu „Literacki Fenix”, wyróżnienie w VIII edycji konkursu „Literacki Fenix”, wyróżnienie w „Pigmalionie Fantastyki” 2016 w kategorii I.
Marlboro
Nie palę i nie zamierzam, ale…
wciąż myślę o papierosach
Zaciągam się wyobraźnią,
kupując paczkę za paczką
I spalam się, a do szuflady
wyrzucam kolejne kartony
W rozmowie mogę być kim zechcesz
i w czynach, i w postanowieniach
Lecz w myślach jestem ten sam,
choć własnego mnie ciągle nie mam
To nie jest do zrozumienia
dla świata osób trzecich
Wypełniam zatem powietrze
jak dym nieznanego pożaru
Co pali się, gryzie i szepcze
Pomału…
Pomału…
Pomału.
Lacrimosa
Wrony zleciały się nad naszymi grobami
Nie teraz, nie jutro – lecz już niedługo
Przyszła jesień i dni zaczynają się szaro
I kończą się tą samą szarugą
Gdym szedł po kolejny dzień ku wieczności
Ptak przysiadł na murze, tuż ponad drogą
Deszcz padał, on w ślepiach miał suszę
A skrzek jego czarnej otchłani wołaniem
Lata więdną – te same wrony krążą nam nad głowami
Powtarzam: „Groza”, a Ty nie słuchasz…
Promieniowanie Czerenkowa
W powietrzu –
czuć było zapach
życia mknącego
przed niewidzącymi oczami
Na niebie –
wszystkie kolory
tak piękne
jak ostatnie tchnienie
Zapraszam do nadsyłania waszych wierszy na adres : anna@czyrska.pl
Nie tylko jeśli jesteś opolskim studentem 🙂