PODRÓŻE
Świątynia Literatury
Bez wątpienia jedną z największych atrakcji stolicy Wietnamu jest Świątynia Literatury. Spośród prawie 200 świątyń w Hanoi ta jest prawdopodobnie najwspanialszą. Została wybudowana w 1070 roku przez króla Lý Thánh Tông ku czci chińskiego filozofa Konfucjusza. Na początku pełniła rolę religijną, natomiast po kilku latach zaczęła być miejscem edukacyjnym, powstał tu pierwszy Narodowy Uniwersytet. Oczywiście na początku kształcili się w nim przedstawiciele sfer wyższych, oraz członkowie rodziny królewskiej, szybko jednak stał się centrum narodowej oświaty.
Studia trwały od 3 do 7 lat i nauczano administrację, politykę, historię Chin, literaturę, poezję i etykę, a wszystko w duchu konfucjanizmu. Podręczniki były w języku wietnamskim, oraz chińskim. Najważniejsze było wyuczyć się na pamięć konfucjańskich pism i nie było miejsca na własne interpretacje, czy badania. Na koniec edukacji przeprowadzane były bardzo trudne egzaminy, czego dowodem jest liczba 2313 uczniów, którzy w ciągu całego istnienia uniwersytetu (7 wieków) zdali egzaminy. Składały się z 5 części i trwały kilka miesięcy, a efektem był tytuł doktora. W 1733 roku na 3 tys. uczniów egzamin zdało zaledwie ośmiu. W nagrodę zdanego egzaminu nazwiska studentów wyryte zostawały na kamiennych stelach niesionych przez żółwie, które uznawane są za symbol mądrości i długowieczności. Ze 116 tablic, do dziś zachowały się 82. Ten kto zdał egzamin mógł ubiegać się o posadę w państwowej administracji, dlatego studia były bardzo oblegane. Najzdolniejsi uczniowie przechodzili egzamin przed obliczem króla, który sam zadawał pytania i następnie sporządzał listę najlepszych studentów.
Świątynia Literatury położona jest na południe od Mauzoleum Ho Chi Minha i Pagody na Jednej Kolumnie w ruchliwym centrum miasta. Otoczona jest wysokim murem, co sprawia, że wchodzimy do oazy spokoju.
Świątynia Literatury składa się z pięciu dziedzińców (ustawione jeden za drugim) symbolizujących pięć elementów natury: wodę, ogień metal, drewno i ziemię. Środkiem prowadzi droga, która przeznaczona była dla króla, natomiast bocznymi ścieżkami wchodzili urzędnicy, wojskowi, uczniowie, nauczyciele…
Pierwsze dwa dziedzińce to małe parki ze starymi drzewami, ławeczkami i dużą ilością starannie przyciętej zieleni. To miejsca ciche z dala od miejskiego hałasu, gdzie studenci mogli w spokoju odpocząć. Na trzecim dziedzińcu (zwanym Ogrodem Nagrobków) znajduje się Studnia Niebiańskiej Czystości, wokół którego stoją na żółwiach kamienne stele z nazwiskami studentów. Na czwartym dziedzińcu (zwanym Dziedzińcem Sanktuarium Mądrości) są sale, w których na ołtarzach stoją podobizny Konfucjusza i czterech jego najbliższych uczniów, oraz wyróżnionych filozofów. Piąty dziedziniec na którym niegdyś stał uniwersytet, został zrekonstruowany po tym jak w 1946 roku Francuzi zbombardowali go. W kilku budynkach mieści się sala ceremonialna, muzeum, wielki dzwon z brązu, oraz ołtarz z podobiznami dawnych monarchów, którzy najbardziej przyczynili się do powstania i rozwoju uczelni.
Świątynia Literatury została zaprojektowana zgodnie z chińskimi zasadami architektonicznymi. Swój urok zawdzięcza bogato zdobionym bramom, pagodom i dziedzińcom z sadzawkami pełnymi lotosów. Za każdym razem, gdy odwiedzamy Świątynię Literatury pełno jest tam studentów, którzy robią sobie zdjęcia w tradycyjnych wietnamskich strojach. Wierzą też, że dotknięcie głowy kamiennego żółwia przyniesie im szczęście w czasie zdawania egzaminów.
Jedna z bram w Świątyni Literatury Khuê Văn Các stała się symbolem kulturalnym Hanoi, jej wizerunek znajduje się także w logo telewizji lokalnej, oraz na banknocie 100 000 wietnamskich dongów.
